pobrzmiewać

pobrzmiewać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, pobrzmiewaćam, pobrzmiewaća, pobrzmiewaćają {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brzmieć słabo, z przerwami; odzywać się echem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z oddali pobrzmiewała muzyka. Z głośników pobrzmiewały dźwięki marsza. Echo pobrzmiewa w górach. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dawać się usłyszeć, wyczytać z czyichś słów': {{/stl_7}}{{stl_10}}W jego pochwałach pobrzmiewa nutka ironii. W tonie jej głosu pobrzmiewał żal. W czyjejś twórczości pobrzmiewają wspomnienia z dzieciństwa. {{/stl_10}}